Máis facilidades no acceso á Xustiza: as persoas físicas non pagarán taxas xudiciais

A Administración de Xustiza, como piar do Estado de Dereito, é un servizo público que debe prestarse con proximidade, axilidade e sinxeleza. É imprescindible que a Xustiza funcione para preservar os dereitos e as liberdades dos cidadáns e asegurar unha democracia plena, algo que esixe velar pola súa independencia e pola división de poderes que consagra a nosa Constitución.

É necesario, por iso, traballar por unha Xustiza ao alcance de todos, que dea respostas áxiles, que sexa igualitaria e que preste un servizo de calidade.

Esta é unha convicción do Partido Popular, expresada polo presidente Mariano Rajoy, que se referiu na súa intervención no debate sobre o estado da Nación, a este servizo público.

Así anunciou que nas próximas semanas o Goberno remitirá ao Parlamento o Proxecto de Lei de Axuizamento Criminal, que formulase medidas fundamentais para facilitar a axilidade procesual, fixando un prazo máximo á instrución dos procesos penais e regulando mellor a conexidade das causas, para evitar que os grandes procesos, os macroprocesos, supoñan unha dilación na determinación das verdadeiras responsabilidades; para xulgar máis rápido, sancionar de forma máis eficaz e tamén recuperar con maior axilidade o roubado.

Tamén avanzou que a Lei incluirá tamén medidas eficaces para o comiso dos bens derivados do delito e se creará, ao modelo francés, a Oficina de Xestión e Recuperación de Activos derivados do delito, que se poñerá en marcha antes de que finalice o ano 2015, para recuperar estes bens coa toda a eficacia necesaria e para obter deles o maior rendemento posible, de forma que reverta en beneficio da sociedade e en compensación ao dano sufrido. Igualmente o executivo modificará a Lei de Axuizamento Civil e continuásense fomentando todas aquelas medidas necesarias para protexer as vítimas, tanto na implementación do Estatuto da Vítima como na reforma do Código Penal.

Pero sen dúbida, para o que subscribe, o máis importante anuncio foi o de revisar as taxas xudiciais, exonerando as persoas físicas do seu pagamento, e en todas as ordes e instancias xudiciais.

Unha decisión que cando se concrete facilitará mellor o acceso á Xustiza de miles de persoas.

Recordemos que as taxas xudiciais son un tributo de carácter estatal que a día de hoxe deben satisfacer en determinados supostos os usuarios, xa sexan persoas físicas ou xurídicas, por acudir aos Tribunais e facer uso do servizo público da Administración de Xustiza. A xestión deste tributo está legalmente encomendada ao Ministerio de Facenda e Administracións Públicas. A posibilidade de esixir o pagamento destas taxas entrou en vigor o 1 de abril de 2003, regulándose actualmente pola Lei 10/2012 do 20 de novembro, modificada por Real Decreto-Lei 3/2013, do 22 de febreiro, pola que se regulan determinadas taxas no ámbito da Administración de Xustiza e do Instituto Nacional de Toxicoloxía e Ciencias Forenses.

O preámbulo desa Lei consideraba a viabilidade dun modelo no que parte do custo da Administración de Xustiza fose soportado polos que máis se benefician dela. E dicía que se "pretende racionalizar o exercicio da potestade xurisdicional, ao mesmo tempo que a taxa achegará uns maiores recursos que permitirán unha mellora no financiamento do sistema xudicial e, en particular, da asistencia xurídica gratuíta"

É coñecido por todos o profundo desagrado que esta medida causou na Avogacía Española e outros operadores xurídicos, ao considerar que se introducían barreiras ao exercicio do dereito de acceso á Xustiza dos cidadáns.

Non foi tampouco unha decisión doada a que tivemos que tomar no seu día os lexisladores, especialmente os xuristas, pero hai que situala no contexto dunha grave situación económica na que se queriamos evitar a quebra e o rescate de España, había que actuar con moita seriedade.

Recordemos que a finais de 2011 se pechaban empresas sen interrupción, desaparecían os investimentos, non existían nin sequera perspectivas de crecemento e 3.200 persoas perdían o seu emprego cada día.

Había que atender aos gastos de cada día coa caixa baleira; os ingresos fiscais derrubáranse, mentres a débeda crecía vertixinosamente; o noso crédito era un recordo; tíñase moi pouca confianza na nosa capacidade para devolver os préstamos, co cal o diñeiro que necesitabamos nos saía caro; recordemos as escaladas da prima de risco; existía un risco certo de quebra; a intervención roldábanos como unha ameaza; eramos candidatos claros para saír do euro.

En definitiva, a nosa Nación non podía vivir do que non tiña e por moi ingrato que fose, era necesario reducir temporalmente todos os gastos, salvo os indispensables, e ao mesmo tempo reforzar as nosas minguadas fontes de ingresos.

Se non tivésemos ese sentido da realidade que maioritariamente mostraron os españois, a tarefa do Goberno tería sido moito máis complicada.

E agora, como dicía Rajoy o pasado martes " Invertemos a situación, que é o que se nos encargou hai tres anos. Afundiámonos e agora estamos a crecer, e seguiremos facéndoo. Custounos dous anos recuperar o vigor. Xa no terceiro apareceron os primeiros froitos en forma de crecemento e, sobre todo, en forma de emprego"

E recordaba que " se fixo o que se debía facer. Esa é a verdade. Para que puidésemos gozar dun enorme desafogo no pagamento dos intereses da débeda e, así, atender os gastos sociais. Se non houbésemos logrado reducir á metade os intereses da débeda, teriamos que haber reducido á metade algunhas prestacións sociais. En vez de dedicarlle trinta mil millóns ao desemprego, co cal se puido atender a moitos españois, non teriamos podido pasar de quince mil. E esa é a verdade, porque iso é o que aforramos en intereses da débeda."

Así neste intre, pódense baixar os impostos e, por iso, xa está en vigor dende xaneiro deste ano unha reforma fiscal. Por iso pódense baixar as cotizacións sociais, para favorecer a incorporación dos traballadores máis vulnerables: aqueles onde se concentra máis o paro e a temporalidade, porque carecen de experiencia ou de formación, ou porque levan tempo en desemprego.

E agora, unha vez que se materialicen os trámites legais, eliminaranse as taxas xudiciais en todas as ordes e instancias xudiciais ás persoas físicas.

Creo que é un gran paso adiante do que me alegro especialmente.

Si desexa facer algún comentario poder enviar un correo a celso.delgado@congreso.es 

Recibirá resposta