Di a Exposición de motivos que España "posúe actualmente, si non se reactiva a demanda, chan capaz de acoller novos crecementos urbanísticos para os próximos corenta e cinco anos. Esta situación agrávase cando se observa que gran parte destes chans atópanse situados en contornas onde non é previsible ningún incremento de demanda nos próximos anos. A iso únese o dato significativo de vivenda nova baleira, en torno a 723.043 vivendas. Tanto a curto, como a medio prazo, será moi difícil que os sectores inmobiliario e da construción poidan contribuír ao crecemento da economía española e á xeración de emprego si continúan baseándose, principalmente e con carácter xeral, na transformación urbanística de chans virxes e na construción de vivenda nova.
Pero aínda no caso de que así fóra, a lexislación vigente xa dá cumprida resposta a estes procesos, mentres que non existe un desenvolvemento en igual medida que permita sustentar as operacións de rehabilitación e as de rexeneración e renovación urbanas, nas que, ademais, aínda persisten obstáculos legais que impiden a súa posta en práctica ou, ata, a súa propia viabilidade técnica e económica. É preciso, xa que logo, xerar un marco normativo idóneo para ditas operacións, que non só encha as lagoas legais actualmente existentes, senón que remova os obstáculos que as imposibilitan na práctica e que propicie a xeración de ingresos propios para facer fronte ás mesmas.
A rehabilitación e a rexeneración e renovación urbanas teñen, ademais, outro relevante papel que xogar na recuperación económica, coadyuvando á reconversión doutros sectores, entre eles, fundamentalmente o turístico. A actividade turística é clave para a economía do noso país e supón máis dun 10,2% do PIB, aportando un 11,39% do emprego. Numerosos destinos turísticos maduros enfróntanse a un problema sistémico no que ten moito que ver o deterioro físico dos seus dotacions e respecto dos cales, a aplicación de estratexias de rehabilitación, rexeneración e renovación urbana podería xerar impactos positivos que, á súa vez, servirían de panca imprescindible para o desenvolvemento económico de España.
Segue dicindo a Exposición de Motivos que: "Non parece admitir dúbidas o dato de que o parque edificado español necesita intervencións de rehabilitación e de rexeneración e renovación urbanas que permitan facer efectivo para todos, o dereito constitucional a unha vivenda digna e adecuada, así como a esixencia do deber dos seus propietarios de manter os inmobles en adecuadas condicións de conservación. Aproximadamente o 55% (13.759.266) de devandito parque edificado, que ascende a 25.208.622 vivendas, é anterior ao ano 1980 e case o 21 % (5.226.133) contan con máis de 50 anos.
A iso hai que unir a gran distancia que separa o noso parque edificado das esixencias europeas relativas á eficiencia enerxética dos edificios e, a través deles, das cidades. Case o 58% dos nosos edificios construír con anterioridade á primeira normativa que introduciu en España uns criterios mínimos de eficiencia enerxética: a norma básica da edificación NBE-CT-79, sobre condicións térmicas nos edificios. A Unión Europea estableceu unha serie de obxectivos no Paquete 20-20-20 Enerxía e Cambio Climático, que establece, para os 27 países membros, dous obxectivos obligatorios: a redución do 20% das emisións de gases de efecto invernadero e a elevación da contribución das enerxías renovables ao 20% do consumo, xunto a un obxectivo indicativo, de mellorar a eficiencia enerxética nun 20%.
En suma, a actividade de rehabilitación no seu conxunto debe buscar áreas que permitan aplicar políticas integrais que contemplen intervencións non só no ámbito fisico-espacial, senón tamén nos ámbitos social, económico, ambiental e de integración da cidade. O tamaño destas operacións permitirá a posta en servizo de redes de instalacións energéticas a escala de barrio, con menor consumo de recursos, e que permitirían que os barrios tendan á autosuficiencia enerxética no medio prazo"
Concluindo, os obxectivos perseguidos polo Proxecto de Lei son os seguintes:
En primeiro lugar, potenciar a rehabilitación edificatoria e a rexeneración e renovación urbanas, eliminando trabas actualmente existentes e creando mecanismos específicos que a fagan viable e posible.
En segundo lugar, ofrecer un marco normativo idóneo para permitir a reconversión e reactivación do sector da construción, atopando novos ámbitos de actuación, en concreto, na rehabilitación edificatoria e na rexeneración e renovación urbanas.
En terceiro lugar, fomentar a calidade, a sostenibilidade e a competitividade, tanto na edificación, como no chan, achegando o noso marco normativo ao marco europeo, sobre todo en relación cos obxectivos de eficiencia, aforro enerxético e loita contra a pobreza enerxética.
Os tres obxectivos sinalados nos párrafos anteriores se alinean coa Directiva 2010/31/UE, na medida en que a presente Lei persegue promover a eficiencia enerxética e atender aos desafíos provocados polo cambio climático. Para iso, recoñécese a oportunidade que ofrece a transformación do modelo produtivo cara a parámetros de sostibilidade ambiental, social e económica, coa creación de empregos vinculados co medio ambiente, os chamados empregos verdes, en concreto, aqueles vinculados coas enerxías renovables e as políticas de rehabilitación e aforro enerxético.
Agorao proxecto aprobado onte no Congreso dos Deputados será remitido ao Senado para que continue a tramitación parlamentaria.
