Do discurso do presidente Feijóo quédome con estas frases;
“Non podemos ser lembrados como unha xeración egoísta, senón como os galegos que souberon salvagardar o benestar e a convivencia en momentos de desacougo.
Os políticos en democracia equivalen á Penélope que describe Homero, sempre tecendo e destecendo. Por iso a democracia sempre semella estar en construción. Pero tamén por iso, a democracia é o sistema que mellor resiste os embates dunha realidade que non admite solucións simplistas.
Se houbo quen pensou que a autonomía e as súas institucións eran simples adobíos, meras concesións á historia, ferramentas prescindibles, equivocouse. Sen democracia, sen autogoberno, Galicia estaría hoxe inerme diante dos desafíos.
Tampouco a democracia pode asistir pasiva ás transformacións que se producen no seu redor. De aí que as demandas que chegan desde a sociedade non deban ser tratadas como ameazas, senón como estímulos.
O tamaño dun país nada ten que ver coa súa grandeza física. Son os homes e as mulleres os que desafían a cartografía para ampliaren os lindes da súa comunidade co seu comportamento”
