Onte defendín na Comisión de Fomento a PNL á que se refiren entradas anteriores deste blog e que recollía o sentir da maioría da cidadanía ourensá (Confederación de Empresarios, Cámara de Comercio, Asociacións veciñais, Colexios profesionais, etc) e na que pedía a aprobación de catro puntos:
1. Que se realice unha modificación do deseño exposto dos últimos 4 quilómetros de modo que o novo viaduto sobre o Río Miño, sitúese máis ao norte do actualmente proxectado e cunhas condicións técnicas que non impidan o soterramento das vías necesarias para o tráfico na Estación Ourense-Empalme.
2. Que se defina a rasante no último tramo da vía contemplada que permita o seu eventual acceso á cota de vías que resulte necesario para a decisión de soterramento da praia de vías da Estación superando así dun xeito efectivo a actual fractura do Barrio da Ponte.
3. Que en consonancia co anterior revísese o proxecto de construción da plataforma do eixo Ourense-Santiago, tramo de acceso á estación de Ourense para que as rasantes de entrada permitan o seu soterramento se así se decidise.
4. Que se proceda, de inmediato, á firma dun convenio entre o Ministerio de Fomento, a Xunta de Galicia, o Concello de Ourense, ADIF e RENFE Operador coa finalidade de articular as novas infraestruturas necesarias para a integración urbana do ferrocarril en Ourense no sistema de transportes desa capital e contribuír á rexeneración do espazo urbano.
No debate manifestei que dado que o estudo informativo "Integración Urbana e Acondicionamento da Rede Ferroviaria de Ourense aínda está en fase de estudo das alegacións, este é o momento de solucionar algúns problemas que, de non resolverse neste momento, poden condenar a Ourense a ter unha estación de segunda.
Con todo, tanto socialistas como nacionalistas non están nin a favor de introducir cambios nin tampouco de realizar máis investimentos, conformándose co que Fomento propoña aínda que resulte manifestamente insuficiente e ata prexudicial para os intereses xerais. Así que votaron en contra desta PNL en positivo que resultou rexeitada.
Resulta inxustificable a oposición dos socialistas a estas modificacións que mellorarían a integración ferroviaria prevista polo Goberno e insisto unha vez mais en que o custo do soterramento das vías é similar ao que se produciría nun suposto de cobertura das mesmas cunha laxa para conseguir a desexada permeabilidade, só que coa vantaxe de que esta solución carece da incidencia negativa que suporía construír unha muralla sobre a actual chaira e o dano á perspectiva urbana.
Finalicei a miña intervención recordando que segundo os compromisos contraídos unánimemente en xuño de 2004, a finais de 2009 tería que estar en servizo a liña de AVE entre Ourense e Madrid e que a realidade é que faltando quince días para finalizar o ano, non se licitou nin un só metro de liña férrea entre Lubián e Ourense e o peor de todo é que nin un só euro dos 254 millóns orzados para este ano 2009 vaise a poder executar, o que constitúe, un escándalo sen precedentes do que o Goberno debe responder.
Merece a pena visionar o debate e así formar a opinión sobre os argumentos vertidos polos tres intervinientes: o Sr. Fidalgo, o Sr. Jonquera e este deputado.
Non se perdeu unha guerra, só unha batalla, e eu seguirei pelexando, a causa meréceo.
(Desde o minuto 2:19:05 ao 2:28:31)
