En primeiro lugar dixo De Guindos que a desaceleración
económica da zona euro que comezou en 2018 está a tocar fondo porque os riscos
esperados (un brexit desordenado e a
guerra comercial entre EEUU e Cihina)
non se materializaron. E engadiu que “ven sinais de estabilización a niveis
reducidos” e que “a mediados de 2020 comezará o crecemento económico, o que
permitirá á economía da zona euro crecer por encima do 1,5%.
Manifestou que “aínda que o comercio internacional
está a crecer menos do PIB e que a demanda interna vai mellor”.
Falou logo da
política monetaria do Banco Central e
dixo que a política monetaria despregada polo BCE durante a crise foi un revulsivo
para a economía, asegurando que está tamén detrás da capacidade da eurozona de
crear 11 millóns de postos de traballo desde o inicio da recuperación.
Aínda que
asegurou que o BCE non esgotou a súa capacidade de actuación e aínda podería
abaratar uns tipos que xa están no 0% ou reforzar as medidas de estímulo con
máis programas de compra de débeda, tamén afirmou que agora o que toca é
adoptar unha política fiscal común e reformas estruturais.
“A política
monetaria non pode ser o único elemento de actuación. Así que pedimos
actuacións de política fiscal e en reformas”, indicou, afirmando que, por
exemplo, “nun problema como o do Brexit non se pode actuar con política
monetaria”.
Guindos cominou a que “os Gobernos con marxe fiscal
deben actuar” asegurando que a posta en marcha de políticas fiscais hoxe “non
vai producir o efecto indeseado” que si
se temeu noutros momentos do ciclo. “Non levaría a un incremento de tipos de
interese nin habería unha redución da demanda privada de consumo e investimento”,
dixo.
Durante a
súa exposición considerou, doutra banda, que os resultados das eleccións no
Reino Unidos “son positivos no curto prazo” xa que “eliminan incertezas” e
sabemos que Londres “deixará a Unión Europea o 31 de xaneiro”.
