Quero resaltar o extraordinario dato de que hoxe a prima de risco de España baixou ata os 248 puntos básicos, co que deixou atrás a cota dos 250 por primeira vez desde o 5 de xullo de 2011.
Ademas o interese que ofrece España no mercado secundario de débeda polo seu bono a dez anos, cuxo diferencial co alemán do mesmo prazo mide o grado de confianza dos inversores cara ao país, se situou no 4,36%.
Resaltar que os especialistas din que si o escenario económico segue mellorando pode que vexamos unha prima entre 200 e 250 puntos básicos, que sería mais acorde coa realidade da economía alemá e da española nestes momentos.
Contrasta a nosa alegría de hoxe coa enorme inquietude polo financiamento de España que vivimos o verán pasado, cando o diferencial entre a rentabilidade do bund alemán e a dos bonos españois a 10 anos alcanzou os 650 puntos.
Polo tanto satisfacción por que España poida financiarse a uns prezos moito máis asequibles e por que os os mercados e os inversores sigan depositando cada vez máis a súa confianza na renda fixa española.
Pero con todo non podemos baixar a garda pois aínda queda moito traballo por diante.
Dicía Rajoy o pasado 1 de agosto ante o Pleno do Congreso que " a situación da economía española non é boa, e non podemos dicir que é boa porque, malia as melloras dos últimos meses, unha cifra que supera ampliamente os 5 millóns de parados impídeo."
E sobre o tema que nos ocupa engadía: "Alguén dixo que da prima de risco non comen as persoas que están en paro. Ben, señorías, pois nada máis falso. Si mantivésemos a prima de risco nos niveis de xullo de 2012 pódolles asegurar que a ralentización da nosa senda de consolidación fiscal non se produciría. É dicir, o noso orzamento de gasto sería obligatoriamente 18.500 millóns de euros menos que o actual, o que afectaría de xeito indefectible ás partidas de gasto social e, entre outras, ás prestaciones por desemprego. Un país como España, cun déficit público situado aínda no 6,5% do produto interior bruto, é dicir, 65.000 millóns de euros este ano, e coa necesidade de financiar a súa débeda pública debe ter un exquisito coidado cos sinais que transmite aos mercados financeiros internacionais. Por exemplo, a mellora nas condicións para España neses mercados desde xullo do pasado ano traduciuse nun aforro anual que oscila na contorna dos 6.000 millóns de euros; con todo, señorías, podería ocorrer o contrario si non facemos as cousas ben. Pero, que hai detrás desta mellor percepción por parte dos mercados internacionais? Por que España está deixando de ser un sobresalto na eurozona? Que ven hoxe en nós que non visen fai un ano? Lograr este punto de confianza exterior custounos moito. É o froito do esforzo do conxunto da sociedade española, de moito sacrificio, e non podemos dilapidarlo pola xestión irresponsable de determinadas actuacións políticas. A recuperación da confianza baséase principalmente na garantía de estabilidade que ofrece un Goberno que trazou unha folla de ruta que combina austeridade e reformas e ten o respaldo parlamentario preciso para levalas a cabo. Señorías, repito, a economía española non goza aínda de boa saúde; non está ben, pero vai mellor, e debemos procurar que siga sendo así."
Con estas palabras de Rajoy, que comparto, conclúo.
Si desexa comentar esta entrada, pode escribir un correo a celso.delgado@congreso.es
Recibirá resposta. Grazas
Si desexa comentar esta entrada, pode escribir un correo a celso.delgado@congreso.es
Recibirá resposta. Grazas
