Resaltou que el sector privado de estaleiros en España está formado por 19 con elevada capacidade tecnolóxica e prestixio constructivo a nivel mundial e exporta o 90% do que produce.
E que o sector xera uns 85.000 postos de traballo, focalizados en Galicia, Asturias e País Vasco. Factura unha media de 2.000 millóns de euros anuais en épocas de alta contratación.
Explicou que o anterior sistema español de arrendamento financeiro, máis coñecido por tax lease, é un complexo sistema de financiamento de buques destinado á obtención dun prezo de mercado competitivo.
Un sistema permitía xerar incentivos fiscais mediante o uso combinado do réxime fiscal de arrendamento financeiro cunha amortización anticipada e acelerada do ben, o réxime fiscal aplicable ás Agrupaciones de Interese Económico, onde participan os inversores, e o réxime fiscal das entidades navieras en función do tonelaxe.
Os devanditos incentivos fiscais eran transferidos no seu maior parte á empresa naviera compradora permitindo fixar un prezo de buque en condicións de mercado internacional. Recordou que o 29 de xuño de 2011, a Comisión Europea comunicou a España que se abría un procedemento informativo ao tax lease por parte da Dirección Xeral da Competencia, para evaluar a compatibilidade das supostas axudas ofrecidas polo mesmo.
O texto suspendía a aplicación do réxime español aos contratos de buques, deixando ao sector en desventaxa competitiva fronte ao resto de países comunitarios. E que en decembro 2012, tras un intenso traballo técnico e político, o Goberno conseguiu a aprobación por parte da Comisión dun novo sistema de tax lease aplicable de modo xenérico a aqueles sectores que producen bens industriais singulares, non en serie, cun periodo medio de fabricación superior ao ano. Afirmou que con todo, o devandito novo sistema non se utilizou na práctica polo sector dada a incerteza existente pola ameaza de devolución de axudas por parte de entidades financeiras, inversores, armadores ou estaleiros que utilizaron o anterior sistema. Soria dixo con rotundidade que o Goberno de España defende a non devolución das hipotéticas axudas en base á existencia dos principios de Confianza Lexítima e Seguridade Xurídica, os mesmos que a Comisión considerou no seu día válidos respecto ao sistema francés considerado incompatible para a non esixencia da devolución das súas axudas. Con todo, o Colexio de Comisarios, con data 17 de xullo de 2013, decidiu finalmente que o sistema español era parcialmente incompatible e sinalaba aos inversores intervintes nas estruturas financeiras como beneficiarios dunha vantaxe selectiva fronte ás súas competidores, debendo devolver dita vantaxe ao Estado español na medida en que non fose transferida ás navieras finais e co límite máximo compatible permitido ás mesmas. Recordou como o Goberno, con todo, conseguiu que a Comisión observase a existencia do principio de seguridade xurídica entre o comezo do réxime en 2002 e o 30 de abril de 2007 (data na que a Comisión públicamente declarou incompatible o sistema francés), non esixíndose por iso a recuperación das axudas concedidas entre esas datas. Así mesmo, o Goberno conseguiu que a Comisión observase que os armadores e estaleiros debían estar eximidos da devolución das axudas, así como que os inversores non poden trasladarlles a estes a súa obrigación de devolución, nin sequera en aplicación de contratos privados existentes entre eles que así o determinasen. Afirmou xa que logo, malia que a Decisión establece a incompatibilidade de parte das axudas obtidas polo sistema anterior, o Goberno conseguiu finalmente salvagardar o futuro do sector e preservar miles de postos de traballo, ademais de dotar dun novo marco legal estable aprobado pola Comisión, un novo sistema de tax lease que poderá utilizarse para os próximos contratos de buques. Analizou tamén a Decisión comunitaria que ao seu xuízo presenta algunha contradicións internas e que posto que España xa dispón dun novo sistema de Tax Lease, aprobado polas Autoridades Comunitarias, a prioridade do Goberno, e o esforzo impugnatorio sobre a Decisión Comunitaria debe centrarse en evitar a devolución das axudas declaradas incompatibles. E dixo que é unha prioridade por tres razoes: . Porque a decisión é contraria a Dereito porque é contraria ao principio de confianza lexítima. .Porque é contraria a Dereito porque é contraria ao principio de seguridade Xurídica. E para rematar, é contraria a Dereito, sobre todo, porque afecta ao principio de igualdade de trato e non discriminación, pois cambia respecto de a actuación que tivo a Comisión da Unión Europea, noutros asuntos como é o caso do TAX Lease francés. E anunciou que o Goberno, en pleno acordo tanto co sector como cos representantes políticos das Comunidades Autónomas máis afectadas pola Decisión Comunitaria, decidiu recorrer a Decisión. Farao pois existen argumentos xurídicos sólidos que levan a confiar en que existen elevadas posibilidade de gañar o recurso. Un recurso que debe centrarse en solicitar a non devolución das axudas por aplicación dos principios de confianza lexítima e seguridade xurídica, levando o inicio do prazo de recuperación das axudas incompatibles, non ao momento desde 2007, senón a xuño de 2011, data da apertura do procedemento.
Recibirá resposta. Grazas
