martes, 30 de octubre de 2012

Medidas fiscais para a sostenibilidade enerxética

No Pleno do Congreso tivemos está mañá un debate de totalidade sobre o Proxecto de Lei de medidas fiscais para a sustentabilidade enerxética.




O portavoz de Enerxía do Grupo Parlamentario Popular, o catedrático coruñes Antonio Erías, explicou que o “obxectivo prioritario é acabar co déficit anual de tarifa e evitar que volva aparecer” a través do camiño da “ortodoxia regulatória”.



Afirmou que “o déficit tarifario constitúe unha barreira para o adecuado desenvolvemento do sector enerxético” e que xorde porque “as tarifas que pagan os consumidores son demasiado baixas ou os ingresos que perciben as empresas son demasiado altos ou unha combinación de ambas” o que se transforma en “unha débeda contraída coas empresas que hai que pagar inexcusablemente”.



Para acabar con iso, subliñou que o primeiro era “parar a burbulla que o xeraba, coa moratoria renovable, e agora trátase de evitar que se siga dando no futuro xa que a débeda acumulada colocouse nos mercados e incorporado ás tarifas”.



De non facelo, argumentou, “as consecuencias directas, serían un incremento dos pagos a través das peaxes e un aumento do endebedamento das empresas eléctricas que están obrigadas a financiar temporalmente o déficit do citado sistema”.



En opinión de Erías, “se continuasen coa política irresponsable do anterior Goberno, as medidas que habería que adoptar recaesen integramente sobre o consumidor, cuxo recibo ver incrementado nun 100 por cen”.



Ademais recordou que “se non se atalla o déficit de tarifa, que en decembro de 2011 alcanzaba os 24.000 millóns de euros, este aumentaría a un ritmo de 6.000 ou 7.000 millóns de euros anuais”.



Así mesmo, remarcou que “a estratexia do Goberno baséase na redución do gasto e o aumento dos ingresos sen crebar os principios de xustiza e equidade, minimizando a repercusión dos novos impostos no prezo do mercado”.



Respecto ao aumento de ingresos, incidiu nas novas figuras impositivas á enerxía nuclear, o canon á enerxía hidráulica, o gravame á produción de enerxía para todas as tecnoloxías e o céntimo verde para o gas, o carbón e o fuel oil.



En relación ao céntimo verde, asegurou que se trata dun “elemento imprescindible porque ademais de reforzar as necesidades de consolidación fiscal cúmprense os compromisos asumidos en termos ambientais”.



Todo iso, dixo, “contribúe a harmonizar o sistema fiscal español a través dunha utilización máis eficiente dos recursos enerxéticos intentando alcanzar a sustentabilidade do sistema eléctrico e serve de estímulo para mellorar os nosos niveis de eficiencia enerxética”.