miércoles, 24 de agosto de 2011

Pleno extraordinario do Congreso


Onte celebramos sesión extraordinaria no Pleno do Congreso dos Deputados que convalidó o Real Decreto-Lei 9/2011, de 19 de agosto, de medidas para a mellora da calidade e cohesión do Sistema Nacional de Saúde, de contribución á consolidación fiscal, e de elevación do importe máximo dos avais do Estado para 2011.

Esta iniciativa saíu adiante por 169 votos a favor, 7 en contra e 165 abstencións, entre elas as dos integrantes do Grupo Parlamentario Popular.

José Luís Rodríguez Zapatero defendeu este real decreto-lei que segundo dixo ten como finalidade primordial continuar e reforzar as medidas fiscais e orzamentarias que o Goberno aprobou o pasado venres para a consecución dos obxectivos de redución de déficit público, pero introduciu no seu discurso unha importante novidade, que foi a de propor unha reforma constitucional para establecer unha regra que garantir a estabilidade orzamentaria no medio e longo prazo.

Tras esa intervención, Mariano Rajoy deu resposta a esa proposta, manifestando a súa disposición para acordar conxuntamente unha reforma da Constitución, adiantando que o noso grupo parlamentario está disposto a iso, a facilitar a súa tramitación e apoiala.

E argumentou que o facemos por coherencia coa nosa traxectoria anterior, recordando que o Partido Popular xa propuxo nun foro público - en concreto en xuño de 2010 - esta reforma afirmando que promovería un consenso político en España para que a Constitución recollese os principios de estabilidade orzamentaria, algo parecido ao que xa fixeron en Alemaña.

En relación co contido do real decreto manifestou que estamos de acordo con algunhas das medidas contempladas no mesmo, pero outras nos parecen desacertadas e perniciosas.

Respecto das destinadas a reducir o gasto sanitario na área dos medicamentos dixo que teñen aspectos discutibles e algúns deben ser claramente mellorados na súa fase de desenvolvemento e implantación como as referidas ás garantías de continuidade terapéutica nos pacientes crónicos, a unha mellora nas normas de identificación polo paciente de cada tratamento, a incorporación das Comunidades Autónomas - que ao final son as que pagan- nas comisións de fixación de prezos e autorizacións, etc.

Dixo que esas medidas chegan tarde e que supón, por parte do Goberno, o recoñecemento do erro que supuxo a modificación, en 2006, do sistema de fixación de prezos de referencia da Lei de Farmacia de 2003, cuxa aplicación supuxese un aforro moi importante para as arcas públicas.

Rajoy engadiu que haberá que seguir traballando, e con urxencia, para garantir a sustentabilidade da sanidade pública, e recoñeceu que esta medida era un paso e que sería bo unha rectificación do Goberno polo recurso que ten exposto no Constitucional ante a Lei aprobada polo Parlamento Galego, que se adiantou na adopción de medidas de aforro neste campo.

En relación coas medidas de contribución á consolidación fiscal que consisten fundamentalmente en trasladar ao momento presente algúns ingresos tributarios que se recadarían na próxima lexislatura, Rajoy dixo que a isto se lle adoita chamar en román paladino, “pan para hoxe e fame para mañá”, pois se trata de compensar a caída da recadación do Imposto de Sociedades no que vai de ano, cuns ingresos suplementarios, para cadrar as contas con esa expresión tan querida polo sr. Rodríguez Zapatero: “como sexa”. É dicir, “o que veña detrás que arree”.

Engadiu que estas medidas terán efecto neste exercicio e nos dous seguintes, polo que en 2014 haberá unha perda substancial de recadación, advertindo que claro é que a este Goberno non lle vai a afectar, porque se hai algo seguro é que entón xa non será goberno, dado que o sr. Rodríguez Zapatero non concorrerá ás próximas eleccións lexislativas.

Tamén aludiu a que o Goberno socialista que eliminou practicamente as desgravacións por compra de primeira vivenda desde o primeiro de xaneiro deste ano e que subiu o Imposto de Valor Engadido das vivendas novas desde xullo de 2010, agora como estamos en período de rectificacións, sorpréndenos cunha baixada do IVE do 50%, ao pasar do oito ao catro por cento, na compra de vivenda nova, aínda que para un cicatero prazo de tan só catro meses

Cualificou esta forma de actuar do Goberno como unha política de vaivéns, incapaz de contribuír á xeración de emprego e á redución do paro, pero excelente para a elevación exponencial do desconcerto. Así dixo que agora nos atopamos con que aqueles que eliminaron unhas desgravacións para as capas medias e baixas da sociedade, especialmente para os máis novos, na compra da súa primeira vivenda, tráennos unha redución do IVE xa sexa para primeira, segunda, terceira ou cuarta vivenda, custe esta douscentos mil ou dous millóns de euros.

Rajoy anunciou que, se os españois outórgannos a súa confianza nas próximas eleccións lexislativas, ademais de repor as desgravacións fiscais no IRPF, o PP prolongará esta medida doce meses máis, coas lóxicas limitacións de que sexa para adquisición de vivenda habitual e axustando un tope máximo.

Finalmente noutra orde de cousas, Rajoy cuestionou tanto na súa intervención como na réplica o tema da compra por parte do Banco Central Europeo de parte da débeda española, subliñando que "neste mes de agosto necesitou dun recurso tan excepcional como que o Banco Central Europeo compre a súa débeda". Por iso, resumiu a actuación do Goberno como "sobrevivir ás tormentas, facer os xestos indispensables e saír do paso como sexa".